چندی است میخواهم با تو سخن بگویم.
اما از کجا باید شروع کنم؟
ما تمام غرقه در هزلیات هستیم و زندگی روان.
لبخند شیرین فرزندت را، لبخند شیرین پدرت را، مادرت را، لبخند دلبرانه همسرت را، از یاد مبر.
دیوانه وار بنگر در صورت مردم.
این از آخرین دفعاتی ست که می توانی ساده و صادق، لذت ببری. بی آن که درگیر خودفریبی باشی.
من و هم فکران من در حال انقراض نیستیم. ما منقرض شدیم.
تمام.
لبخند ,لبخند شیرین منبع
درباره این سایت